Atmosferden aldığı havayı sıkıştırarak basıncını arttıran makinalara hava kompresörü denir. Kompresörler, hava basıncını arttırmakta kullanılan yöntem bakımından pozitif deplasmanlı ve dinamik olmak üzere iki ana gruba ayrılır. Pozitif deplasmanlı kompresörler, havanın belli bir hacim içinde sıkıştırılmasıyla basıncın arttırılması ilkesine dayanır. Bu sıkıştırma, silindir içinde pistonun yer değiştirmesiyle ya da çeşitli şekillerdeki gövde ve içindeki rotor veya rotorların dönmesiyle gerçekleşir. Bu gruptaki kompresörler piston, silindir, rotor ve gövde şekillerine veya adetlerine göre çeşitlere ayrılmaktadır. Dinamik kompresörler ise havanın türbinler yardımıyla yüksek hızlara getirilmesi ve daha sonra hızının düşürülerek basınç elde edilmesi prensibiyle çalışır. Genel olarak işletmelerde pozitif deplasmanlı kompresörler kullanılmaktadır. Çok yüksek (yaklaşık 50-60 m³/dk ve üstü) ve sabit hava debisi ihtiyaçlarında ise dinamik kompresörler tercih edilmektedir.

İşletmelerin çoğunda çeşitli tiplerde pozitif deplasmanlı kompresörler bulunmaktadır. Bunların çoğu yakın zamana kadar pistonlu tip kompresörlerdi. Fakat pistonlu kompresörler hem gürültülü çalışırlar hem de yüksek hava debisi üretebilmesi için çok büyük boyutlarda imal edilmesi gerekmektedir. Gelişen teknolojiyle birlikte hem kompresörün verimi açısından hem de çalışma prensibi açısından vidalı kompresörler daha çok tercih edilmiş ve yaygınlaşmıştır. Vidalı kompresörlerin kullanımı daha kolay, bakım maliyetleri daha ucuz olup verimleri pistonlu kompresörler göre daha yüksektir. Ayrıca vidalı kompresörlerde üretilen havanın kalitesi, pistonlu kompresörlere göre daha yüksektir (havanın sıcaklığı ve içinde bulunan partikül miktarına göre).